Volle darm
De verrassingen met de stoelgang brengen me in een toestand van chronische alertheid. De
gedachte aan een overloop geeft me stress om het huis uit te gaan. Er moet iets
aan gedaan worden.
Via een maat kan ik in het UZ vlot een radiografie laten
maken. De foto is duidelijk: mijn darmen zitten eivol. Als de verstopping
aanhoudt, gaat de darmwand zwellen. Je
moet de nobelprijs voor geneeskunde niet gewonnen hebben om te beseffen dat dit
niet gezond kan zijn en dat een overloop in zo’n geval meer dan welkom is maar
daar ben ik natuurlijk niet mee geholpen. Ik heb een afspraak gemaakt in
Pellenberg. Ik kan me niet voorstellen dat ik de enige parapleeg ben met dit
probleem.
De oorzaak is ‘poepsimpel’: de peristaltiek werkt niet meer,
de invloed van de zwaartekracht is zo goed als nul en het bewegen van het
lichaam is minimaal.
De mogelijkheden voor een behandeling blijken schaars. Het
probleem is bekend, daar niet van, maar het ultieme alternatief van een stoma
klinkt alles behalve aantrekkelijk.
“Een stoma? Over my dead body”, komt spontaan in mijn
gedachten, “Actie!”
(november 2010)
