Martin voelt hier zo dichtbij.
Hier in onze thuis, waar wij samen vol overgave voor kozen.
Het was zijn wens om op deze plek, bij mij, bij ons, nabij te blijven en uitgestrooid te worden in De Groene Doening.
Hier vertrouwen we hem toe aan het stukje grond waar we ons zo mee verbonden hebben.
Ik wil een plek die Martin ademt, een plek om bewust stil te staan en in beweging te komen, en bovenal een plek van verbinding.
Een plek om te verbinden met Martin, met onszelf, met wat diep in ons leeft, met onze diepe verlangens en wensen.
En met elkaar.
Door samen een plek te creëren, waar iedereen die wil een steentje aan kan bijdragen.
Letterlijk, want we bouwen samen een pad naar een moerbeiboom die we planten ter ere van Martin.
Ik nodig jou uit om mee die plek te maken.
Jij die je liet raken door Martin.
Ja jij, ook al was het jaren geleden dat jullie wegen kruisten, of ontmoette je
hem maar een enkele keer. En ja, ook jij, die Martin misschien niet kende maar die
Willem of mij graag nabij wil zijn.
Dus welkom om langs te komen met je steen. Nu, morgen, of over een jaar, of tien.
Welkom,
Ruth
PS Omdat ik naast verbinding ook van efficiëntie houd, een paar kleine richtlijnen.
- Stenen waarvan een zijde max 15 cm is, maakt dat we onze enkels niet stoten aan een te ongelijk pad.
- Voel je vrij om je steen een persoonlijke en creatieve toets te geven.
- Op de foto’s zijn kasseistenen te zien. Die liggen er enkel tijdelijk om het pad duidelijk aan te geven en worden vervangen door jullie mooie stenen.
- Voel je vrij om je steen zelf te komen leggen met of zonder bezoekje, die met me mee te geven als je me ziet, of die mee te geven met anderen die komen… Wat goed voelt voor jou.
