Thuis
Het is niet zo simpel als ik dacht om het lavementsysteem te
gebruiken. Gelukkig heb ik verpleegsters die bereid zijn om mee te zoeken naar
mogelijkheden. Ik gebruik thuis een toilet/douchestoel en het moeilijkste voor mij is
evenwicht en steun vinden. Omdat de conus vanaf de achterkant ingebracht moet
worden zit ik te ver naar voren en verlies ik mijn balans. Het duurt even voor
onze techniek op punt staat. We zetten een stoel uit de keuken met de rug naar
me toe zodat ik er op kan leunen. Onder mijn armen leggen we een driedubbel gevouwen
handdoek om de steun zachter te maken en onder de stoel komt een mat omdat hij door het naar voor hangen wegschuift. Het lijkt een heel gedoe, en dat is het zeker, maar oefening baart kunst en uiteindelijk is het lastigste stuk voor de
verpleging. Het voorover gebogen vasthouden van de conus bezorgt hen een
pijnlijke rug en kramp in de handen.
In het begin doen we de behandeling verschillende dagen na
elkaar en met succes. Ik laat nogmaals een radiografie nemen en dat bevestigt
mijn idee, de darmen zijn zo goed als leeg. Ik neem me voor het systeem verder slechts af en toe te gebruiken, zo om de
paar weken als ik vermoed dat het nodig is.
Enfin, dat hoopte ik. Enkele ‘overlopen’ later –gelukkig gebeurde
het iedere keer thuis- besluit ik toch de spoeling consequent drie keer per week
te doen.
(december 2010)
