Niets beter dan thuis.
Ik ben gisteren na de middag naar huis gereden.
Alleen. Een verpleegster was meegegaan tot aan de auto om de rolstoel in te
laden en ik had met een vriendin afgesproken om thuis te helpen. Dat laatste
liep anders, ze was er niet toen ik aankwam.
“De eerste twee weken niet heffen, duwen of
trekken,” had de dokter gezegd.
Mijn gsm zit vol nummers van mijn buren en er
is er altijd wel eentje thuis.
Maar…ik kon het niet laten om de uitdaging aan
te gaan. Ik had nochtans kunnen weten dat ik om het linker wiel te monteren
mijn linker hand nodig zou hebben.
Enfin, het is gelukt met veel moeite. En pijn
achteraf. Stomme zet.
Vandaag valt het mee. De schouder is stijf en
gevoelig en voelt gekneusd aan. Dat lijkt me normaal na deze ingreep.
Ter illustratie een
filmpje dat Willem onlangs maakte. Het was een bijzonder winderige dag. De beelden tonen hoe de stoel in onderdelen in de auto gaat. Eruit is
precies andersom.
https://vimeo.com/162067200
wachtwoord: martin
