Rolstoelcoaster handelt over de finale strijd met het recidive zitwondje
31 oktober 2019
Ik heb voor de zoveelste keer in negen jaar een open wondje op dezelfde plaats, namelijk op het rechter zitbeen. Het begon eind april en ik heb systematisch al mijn vakantieplannen moeten herzien, of beter gezegd, laten varen. Als ik mijn fiets niet had gehad om elke dag anderhalf uur uit te waaien was ik gek of depressief geworden.
Na 22 weken sukkelen en voornamelijk liggen met een wondje niet groter dan de bovenkant van een pink, werd er dan toch een oplossing voorgesteld met plastische chirurgie. Vorige week maandag werd ik geopereerd en werd er een flapje huid over de wonde genaaid. Ik mocht een week lang absoluut niet zitten. Maar ik kreeg koorts en de wonde werd slechter. Gisteren ging ik op consult bij de chirurge.
Er zitten twee beesten in de wonde. Die zaten er ook al voor de operatie. Ze werden ontdekt via de kweek van een wondstaal bij de operatie. De bacteriën zijn hoogstwaarschijnlijk de reden dat het wondje al die tijd niet dicht wilde. Gevolg is een giga ontsteking en twee soorten antibiotica omdat een van de bacteriën resistent is voor breedspectrum. Dus de draadjes moesten er uit om de etter te lozen en over twee weken als het goed gaat opnieuw te hechten. Ik heb op zijn minst nog drie liggende weken voor de boeg. ‘t Is kak. Maar het komt goed.
