Jihaaaaaaa! Ik ben thuis. Gisteren namiddag werd ik gelost, of liever, verlost. Hoe heerlijk is het om weer thuis te zijn, al was ik nauwelijks drie dagen in het ziekenhuis. De uitdaging nu is om het de komende dagen rustig aan te doen. Zo’n zin in fietsen!
Maar goed, het worden bejaardenritjes, want een aorta van 7 cm doorsnede, dat is een ongeregelde tijdbom.
Een typisch voorval. Wanneer ik thuis kom en mijn schoenen uitdoe komt er een vers stuk zeep onder mijn voet te voorschijn. De verpleging had er bij het wassen vruchteloos naar gezocht. En bij het verlaten van het ziekenhuis was het bijzonder lastig geweest om mijn linker schoen dicht te ritsen! Mysterie opgelost.
