En dus plant ik bomen…

Het is nu, 4 maand na het afscheid van Martin, nog altijd niet duidelijk of we hier op De Groene Doening kunnen blijven.

Het idee dat we naast Martin ook onze thuis verliezen, lijkt te absurd om waar te zijn. Dit, ons paradijs, onze droom die we hier tot op het laatste moment samen manifesteerden, zoekend en wroetend, met vallen en opstaan maar vooral telkens weer met liefde en energie. Het kan toch niet? En toch. Het is mijn dagelijkse realiteit.  Elke dag smijt ik me in de administratieve mallemolen om alle puzzelstukken op tafel te krijgen, waardoor het plaatje en de toekomst van onze plek helder wordt.

En nu het kluwen begint te ontwarren, de mist bijna optrekt en de spanning stijgt, kan ik niet anders dan glimlachen om mezelf.

Want eerlijk, het idee om ook dit te moeten loslaten is beangstigend. Ik zou erom kunnen vloeken, treuren, tranen met tuiten, piekeren, me verbitteren en beklagen. Maar daar heb ik geen zin in.

En dus plant ik bomen…

Om te manifesteren dat dit onze plek is, om stappen te zetten in de richting die ik kies, om de toekomst te creëren die ik voor ogen heb.

En dus plant ik bomen…

Niet een maar twintig.

Omdat ik voluit de kaart wil trekken van de kracht en het vertrouwen, omdat ik liever onze gemeenschap wil voeden dan mijn angst.

Kom je mee manifesteren? Zaterdag 6 november en zaterdag 4 december (zoals elke eerste zaterdag van de maand) tussen 10u en 17u planten we zaadjes/bomen voor een stralende toekomst. Het is handig als we weten dat je komt, dan voorzien wij lunch. Je kan ons volgen via de facebookpagina.