Rolstoelcoaster handelt over de finale strijd met het recidive zitwondje
18 november 2019
Het is beslist. Morgen rond 17u kan ik hier weg. Liggend, met een ambulance. Het zouden te veel transfers zijn: bed naar rolstoel naar auto naar rolstoel naar bed. Vier keer risico op schuiven. Schuiven zou de wonde kunnen beschadigen. Zitten mag wel, vandaag twee keer 5 minuten, morgen 2 keer 10 minuten, dan 2 keer 20, en zo verder. Ik zal het morgen nog maar eens vragen, want aan dat tempo zit ik in nog geen twee weken de hele dag.
Slapen zal op een alternerend matras zijn. Zo een matras is in compartimenten verdeeld die beurtelings druk krijgen via een pomp. Geen dolfijn, dus. Van de Pico heb ik vanochtend al afscheid genomen.
De nacht was nog beter dan gisteren. Ik heb geslapen als en marmot en ik werd pas om 8 uur wakker. Zalig.
