Rolstoelcoaster handelt over de finale strijd met het recidive zitwondje.
Maandag was het de ontgoocheling, gisteren had het verdriet de overhand.
Heidi wil na het weekend hechten. Een huid-ent lijkt haar het meest aangewezen, omdat de vorm die er nu is behouden blijft. Dichtnaaien zou spanning op de huid geven, en dus meer risico op scheuren.
Goed nieuws, zou je denken, de laatste bocht voor de finish. Misschien, ja. Mogelijks waarschijnlijk.
Maar de ingreep maakt dat ik hier nog minstens drie weken moet blijven, waarvan zeker twee weken immobiel in bed om de hechtingen niet te beschadigen.
Ik kreeg het gevoel van terug naar af. Ongenadig overviel me een intens verdriet. Ruth is meteen gekomen, ongeacht het bezoekuren schema . Om te troosten, het verdriet te delen. Dat deed deugd.
De vreedzame nacht heeft me ook goed gedaan. Ik zie weer breder dan mijn kleine ellende.
