Rolstoelcoaster handelt over de finale strijd met het recidive zitwondje.

Het is zover. Volledige lockdown in alle ziekenhuizen. Onverwacht was het niet, en evenmin onterecht. Moeilijk is en wordt het wel, om het drie weken lang zonder bezoek te moeten stellen. Het bezoek betekende voor mij de meerwaarde van het liggen. Er hebben talloze fijne en verbindende ontmoetingen plaatsgevonden dankzij mijn verblijf hier. Ik put daar veel energie uit.

Toen ik vanochtend het nieuws vernam was ik redelijk ontroostbaar. Nu gaat het weer beter. Er kwamen veel bemoedigende berichtjes en oproepen, en hints en suggesties om de dagen fijn door te brengen. Het wordt weer eens duidelijk dat het niet de gebeurtenis is, die bepalend is in je leven, maar hoe je er mee omgaat en er invulling aan geeft.

Ik denk dat dit voor zowat iedereen een uitdaging wordt de komende tijd.